چگونه کف خانه خود را گرم کنیم؟
می تواند احساس ناخوشایندی باشد وقتی صبح یک روز زمستانی برای اولین بار از خواب بیدار می شوید و پاهای برهنه خود را روی زمینی که یخ کرده است پایین بگذارید. نکته در این است که برخی از مواد گرما را بهتر حفظ می کنند در حالی که برخی دیگر به سرعت آن را از دست می دهند. محصولات خاصی وجود دارد که می توانند عملاً محیط را عایق بندی کرده و باعث گرم و راحت شدن کل محیط شوند. همچنین چند ترفند وجود دارد که می تواند برای بهبود راحتی پوشش موجود در سطح زمین مورد استفاده قرار گیرد.
خصوصیات طبیعی کفپوش ها
برخی از مواد کفپوش گرمتر از سایرین هستند. بنابراین اگر این مسئله در خانه برایتان مهم است مواد کفپوشی را که به طور طبیعی زیر پا گرم هستند، انتخاب کنید.
موکت (تافتینگ و نمدی) : این انتخاب مرسوم ترین و محبوب ترین راه حل برای داشتن کف گرم است و اغلب در اتاق خواب ها، اتاق های خانوادگی و اتاق های نشیمن استفاده می شود. محصولاتی که دارای الیاف ضخیم تر و طولانی تر هستند، بیشترین مزایا را در فصل زمستان دارند و از فضا در برابر سرمای خارجی محافظت کرده و در عین حال اتاق را در برابر از دست دادن گرما عایق می کنند. یک موکت با کیفیت خوب مواد زیرین آن، مانند کف با الیاف متراکم یا پشم، نه تنها باعث گرم شدن موکت می شود، بلکه در واقع مقدار فاکتور R (مقاومت در برابر اتلاف گرما) را به روشی قابل سنجش نیز بهبود می بخشد. متأسفانه، موکت برای برخی از فضای زندگی ما، مانند فضاهای مستعد آب و رطوبت، گزینه مناسبی نیست.
چوب پنبه( ترمو) : این ماده یک انتخاب غیرمعمول، گرم و جذاب است. این ماده از تعداد زیادی کیسه ریز هوا تشکیل شده است که کل ساختار آن را در همه ابعاد پر می کند. اینها مانند بالشتک هایی عایق، مانع از خروج هوای گرم و ورود هوای سرد می شوند. نصب آن نیز نسبتاً آسان است. به صورت تخته و ورقه در دسترس هستند و تقریباً می توانند روی هر سطحی و یا مستقیماً روی سطح زیرین کفپوش قرار بگیرند. در هر شکل این کفپوش خوب و مناسب است. همانند اکثر مواد کفپوش، محصولات ضخیم تر در نگه داشتن گرما بهتر عمل خواهند کرد.
وینیل (کفپوش PVC): این جنس، یک کاشی و یا ورق انعطاف پذیر است که در برابر لکه ها، نفوذ آب و تغییر رنگ مقاوم است و به تعمیر و نگهداری بسیار کمی نیاز دارد. این ماده به صورت ذاتی از نظر گرما و سرما فاقد هرگونه ویژگی است زیرا بسیار نازک است. با این حال می توان آن را با زیرانداز بالشتکی متشکل از موادی مانند چوب پنبه یا فوم جفت کرد تا عملکرد بادوام آن با خصوصیات عایق مانند ذاتی آن ترکیب شود. تخته های لوکس کف وینیل (LVF)، به لطف ساختار آن، تا حدودی زیر پا گرم هساند. در حالی که وینیل می تواند در فضاهایی مانند حمام و آشپزخانه انتخاب مناسبی باشد.؛ هزینه زیرسازی مورد نیاز برای گرم شدن کف می تواند قیمت مواد مصرفی را بسیار افزایش دهد.
پارکت لمینت: مانند وینیل، در مورد انتقال گرما، پارکت لمینت ها ماده ای خنثی هستند. یک لایه از کف فوم متراکم در زیر لمینت می تواند تا حدودی به گرم شدن کف کمک کند. ضخامت پارکت لمینت می تواند در این مورد تاثیرگذار باشد. در مکان های سنگی، بالا آوردن لایه زیرین بتنی با یک نوار چوب سه لایه روی نوارهای آهنی ساختمان، قبل از نصب کفپوش برای سطح نیز می تواند باعث گرمتر شدن پا شود. استفاده از پارکت لمینت ها در گرم تر کردن محیط و هم در زیبایی تاثیر بسزایی دارد. همچنین تعمیر پارکت لمینت ها به راحتی امکان پذیر یا قابل تعویض است.
کاشی و سرامیک و سنگ طبیعی: ذاتاً اینها سردترین گزینه های موجود برای کفپوش هستند، زیرا کاشی و سرامیک و سنگ در انتقال گرما بسیار قوی هستند. در حالی که این ویژگی باعث خنک شدن آنها در زمستان می شود، اما یک مزیت مهم نیز دارد. هنگامی که با سیستم های گرمایش از کف جفت می شوند، این سطوح می توانند گرم شوند و در واقع در طول فصل سرما یک ویژگی لذت بخش دارند.
نکاتی برای گرم کردن کف
چندین روش برای گرم شدن کف وجود دارد. بعضی نسبتاً ساده و برخی دیگر باید هنگام نصب کفپوش یا جایگزینی آن، رعایت شوند.
موکت: این یک راه حل ساده و در عین حال همیشگی برای کفپوش سرد زمستانی است که در واقع می تواند کمک زیادی به فضای گرمتر و جذابتر کند. از نظر طراحی موکت های یک محیط را می توان در گوشه های مناسب برای مکالمه افراد و همچنین مطالعه، که می تواند از یک اتاق بزرگتر تفکیک شود، قرار داد. آنها همچنین می توانند در نزدیکی تختخواب ها، درها و در حمام هایی که افراد در آنجا پابرهنه هستند استفاده شده و منطقه را با روکش راحتی پر کنند.
عایق کردن تیرچه های آهنی کف و لبه های ساختمان: در طبقه های اول ساخته شده بر روی سکوی تیرچه های آهنی ساختمان، تیرچه های روی پی به صورت عایق نشده قرار می گیرند که خود این تیرچه ها ممکن است باعث از دست رفتن گرما شوند. عایق بندی آن ها با عایق فایبرگلاس باعث گرم شدن آنها می شود. نواحی لبه که در آن سکوی طبقات روی پایه ها قرار می گیرند نیز می تواند منبع هوای سردی باشد که از طریق حفره های تیرچه زیر یک طبقه در گردش است. عایق بندی این تیرچه ها و قسمت های های لبه می تواند به گرمتر شدن کف کمک کند.
زیر لایه لمینت: انواع مختلفی انتخاب برای کفپوش مانند وینیل، کفپوش های قابل ارتجاع و پارکت لمینت وجود دارد که احساس و دمای خود را از هر سطحی که روی آن نصب شود، می گیرند. اگر آنها مستقیماً روی یک لایه زیرین از جنس بتن قرار بگیرند، تمام خصوصیات طبیعی این ماده سرد را به خود می گیرند. حتی با وجود تخته سه لا در زیر کفپوش، در طول برودت زمستانی هنوز می تواند احساس ناخوشایندی وجود داشته باشد. راه حل این کار استفاده از یک لایه در زیر کفپوش برای سطح است که معمولاً از چوب پنبه، فوم، لاستیک یا برخی از مواد عایق طبیعی تشکیل شده است. این کار می تواند به بهبود گرمای منطقه ای که روی آن راه می رویم کمک کند و همچنین مقدار زیادی فاکتور R به کف ببخشد تا هزینه های انرژی را کاهش دهد. لایه زیرین همچنین می تواند باعث کاهش انتقال صدا به اتاق های زیر شود.بهتر است قبل از تهیه و نصب، مقایسه کفپوش لمینت و چوبی را برای فضای مورد نظر خود بسنجید.
گرمایش از کف: مطمئن ترین راه برای بهبود گرمای کفپوش استفاده از سیستم گرمایش زیر کف است که از طریق لایه زیرین بین کفپوش و سطح زمین گرما را انتقال می دهد. هدف از نصب این سیستم گرمایشی این است که گرما را مستقیماً به سمت بالا به کف زمین منتقل کرده و در واقع آن را زیر پای شما خوش حالت کند. همزمان، گرمای حاصله به بقیه اتاق ها نیز انتقال یافته و به طور مؤثر دمای فضا را کنترل می کند. سیستم های گرمایش از کف معمولاً با مواد رسانا مانند کاشی و سنگ بهترین عملکرد را دارند. دو نوع عمده سیستم های گرمایش زیر سطحی وجود دارد. متداول ترین آنها شامل سیم پیچ هایی است که به صورت الکتریکی گرم می شوند. همچنین سیستم های هیدرونیکی وجود دارد که از لوله های نازک بلند و پر از آب گرم استفاده می کنند. نصب سیستم های الکتریکی بسیار راحت و ارزان تر است. سیستم های هیدروپونیک اغلب در هنگام ساخت اولیه خانه نصب می شوند. نصب آنها گران است اما هزینه های عملیاتی آن ها در طولانی مدت آنها را کارآمدتر می کند.